Co wydarzyło się 2 stycznia 2000 roku?

Dokładnie o godzinie 12.05 - 2 stycznia 2000 roku przyszedłem na świat. Jako maleństwo ważyłem 3960 g i mierzyłem 53 cm, byłem całkiem, całkiem. To oznacza,  że mam urodziny. Prezenty, refleksje i w ogóle. Urodziny to nie tylko słodycze, goście, niespodzianki. Prezenty często dostajemy wspólnie z siostrą. Głupio by było jakbym tylko ja dostawał, a Gabrysia nie. I tak jak w  rodzeństwie, potem jest podbieranie, kłótnie. Rodzeństwo to ciekawy wynalazek -  nie nudzisz się. Mam nadzieję,  że w tym roku, w dniu urodzin nie będzie klasówki.  Rozpakowywanie prezentów to także jest ciekawa sprawa. Lubię podkręcać atmosferę, odwlekać ostateczne rozpakowywanie. Prezenty to również jakiś łącznik z dzieciństwem. Przy monotonii  zimowych dni to zawsze coś, bo pogoda obecnie to absolutny szlaban na wyjście z domu. Prezenty: gry, muzyka troszkę zajmują czasu i myśli. Więc oczywista oczywistość: dzieci mają prawo do prezentów na urodziny!

Każdy rok inny. Najpierw moi rodzice uczyli się mojej choroby. Trudna szkoła. Ciągle się uczymy. Właściwie każdy rok, to coś nowego. W 2004 zostałem bratem,  bo wyskoczyła moja siostra. Kolejny rok to wózek elektryczny, potem łóżko rehabilitacyjne, wcześniej pionizator. Wyjazdy rehabilitacyjne, gorsety (rosnę, a gorsety nie – muszę wyłazić z nich, jak rak ze skorupy – cierpliwości opisze), teraz operacja uf….Trochę tego było, jak na te kilka lat dziecka. Dziś robiliśmy bezy. Zostały białka po wczorajszej pracy mamy ( smaczne tiramisu na moje urodziny!) w kuchni. Trochę przypalone ale będą dla gości:). Oczywiście dzięki za Wasze życzenia  urodzinowe. Teraz jestem już starszy o rok!!!!  Jestem fanem gotowania, a kuchnia czeka na kolejne podboje kulinarne:).