Przejdź do głównej zawartości

Przed wyjazdem

Witajcie! Jest to mój ostatni post przed wyjazdem do Niemiec na operację kręgosłupa. Jutro już wyjeżdżam z rodzicami. Tym razem podzieliliśmy drogę na dwa etapy. W piątek jedziemy do Wrocławia, tam nocujemy i w sobotę wyruszamy dalej, do Norymbergii. W niedzielę przed południem będę już na oddziale szpitala ortopedycznego w Erlangen. Przewidywany termin operacji to 26 stycznia. Nie wiem, czy będę miał dostęp do Internetu. W związku z tym wszystkich moich wiernych czytelników serdecznie pozdrawiam, trzymajcie za mnie kciuki i życzcie mi powodzenia!!!


Jeżeli ktoś chciałby przekazać mi 1% swojego podatku na rehabilitację i dalszą walkę z chorobą proszę wpisać w zeznaniu PIT:
KRS: 0000037904
Cel szczegółowy 1%:  3482 Gietka Jakub,
którą trzeba zamieścić w części PIT-u „INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE” znajdującej się bezpośrednio pod wnioskiem o przekazanie 1% podatku w rubryce : 127-PIT28; 303-PIT36; 106-PIT 36L; 124-PIT37;59-PIT38; 59-PIT38; 52-PIT39.

                            Dziękuję !

Komentarze

  1. Anonimowy19 stycznia 2012 16:27

    Trzymamy kciuki...wszystko będzie dobrze:))

    Rodzinka Sztajnke:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy19 stycznia 2012 17:19

    Kubusiu, bądź dzielny,silny i wytrwały. Będę się za Ciebie modliła. Całuję Cię mocno. Gabrysia:)

    OdpowiedzUsuń
  3. basik7119 stycznia 2012 21:04

    Trzymam kciuki bardzo mocno:)
    A po powrocie poproszę o szczegóły operacji.
    Mama 11 letniego Antka z SMA1 (bardzo wykrzywionego:(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. agafilka21 stycznia 2012 01:58

      szkoda, ze czekaliscie z ta decyzja tak dlugo...
      zapraszam na www.agafilka.blox.pl lub na www.pomozagnieszce.site40.net

      Usuń
  4. Ula mama Gabrysi20 stycznia 2012 09:49

    Hej Kuba. Trzymamy kciuki za udaną operację. Szukam do Ciebie kontaktu. Chciałabym popytać o parę rzeczy Twoich rodziców. Proszę(jak będziesz miał chwilkę) napisz na mój adres ula11@wp.pl
    Pozdrawiam.
    P.S. Gratuluję bloga jest super!!

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy20 stycznia 2012 20:38

    Kubusiu,jak będziesz miał możliwośc i chwilkę wolnego czasu to napisz co u Ciebie słychac. Ja z całą moją rodzinką trzymamy kciuki za dzielnego chłopaka Kubusia :)
    Serdecznie pozdrawiam Ciebie i rodziców
    Ania (koleżanka mamy :))

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy20 stycznia 2012 21:15

    Kubusiu wszyscy trzymamy za Ciebie kciuki. Jestes madrym i dzielnym chlopcem. Na pewno wszystko bedzie dobrze. Wracaj do nas szybko.Czekamy, caluski i p o w o d z e n i a. ela

    OdpowiedzUsuń
  7. agafilka21 stycznia 2012 01:56

    trzymam kciuki:) pamiętaj o ćwiczeniu oddechu...

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy23 stycznia 2012 12:26

    Spoko, bedzie ok.
    Artek

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy3 lutego 2012 19:56

    Cześć Kuba! :) Trzymam za Ciebie kciuki, wiem że sobie poradzisz bo jestes bardzo dzielny. Cała rodzinka ze mna czekamy na szczegóły operacji. Napisz jak tylko będziesz mógł. Pozdrawiamy i trzymamy kciuki ;) Albo całe ręce :D Jak wrócisz chciała bym żebyś m i odpowiedział na jedno pytanie w nastepnym swoim poście. Czy chcesz żebym została twoją przyjaciółką?
    Agata.

    OdpowiedzUsuń
  10. Asia11 lutego 2012 11:12

    Przyłączam się do pytania:
    Chociaż nie, stwierdzam fakt: jestem Twoją przyjaciółką.

    Wracaj szybko na łamy bloga!
    Buziaki :*

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Co raz bliżej święta...

Kilka dni temu natknąłem się po raz pierwszy na taką reklamę - link poniżej.   Była to najlepsza reklama jaką do tej pory oglądałem, która jako jedyna potrafiła przykuć moją uwagę, aż do ostatniej sekundy, chciałbym wszystkim Wam, którzy chcą doczytać do końca tego posta opowiedzieć tą reklamę.   Opowieść o dziadku, który postanawia nauczyć się języka angielskiego, na początku nie wiemy z jakich powodów to robi, ale możemy zauważyć, że jest bardzo zdeterminowany w swoim działaniu i stara się wykonać to najlepiej, jak potrafi. Po kilka dniach od rozpoczęcia swojej nauki postanawia, przykleić karteczki do każdego przedmiotu w swoim domu z odpowiadający mu nazwie w języku angielskim. Idzie mu to tak dobrze, aż w końcu zamawia walizkę, która przyda mu się w nadchodzącej dla Niego podróży, chociaż cały czas nie wiemy dokładnie do jakiego państwa wylatuje, jednak wydaje mi się, że jest to Anglia. Gdy dociera na miejsce, wysiada z samochodu i wsiada do taksówki. Dociera n...
2 komentarze
Czytaj więcej

Ulubiona gra

Jak wspomniałem jestem fanem gier na PS3, wcześniej na PS2, które odziedziczyła moja młodsza siostra Gabrysia, z całym zestawem gier. Obecnie moją ulubioną grą jest Assassin’s Creed. Ta gra składa się z czterech części. Oczywiście muszę wspomnieć skąd pomysł na tę grę. Na 10  urodziny dostałem drugą część gry od wujka Adama. Tu serdecznie pozdrawiam wujka Adama, który pomaga mi rozwiązywać problemy z komputerem,  ponieważ jest informatykiem.  -Siema Adam!:). A oto przedstawiam wszystkie części gry: Assassin's Creed: Akcja gry rozgrywa się w czasach trzeciej wyprawy krzyżowej, dowodzonej przez króla Ryszarda Lwie Serce. Głównym bohaterem jest płatny zabójca Altaira, należący do tajnego klanu morderców. Jako że nie przejmuje się on wydarzeniami politycznymi, i nie posiada upodobań socjalnych wypełnia wszystkie zlecone mu zadania. Nie ważne kto płaci, najważniejsze że pieniądze są godziwe. Assassin's Creed 2: W drugiej odsłonie serii przenosimy się do roku 1476, czyli w ep...
6 komentarzy
Czytaj więcej

Stypendium Prezesa Rady Ministrów

Wybaczcie, że posty nie pojawiają się regularnie, ale czas biegnie nieubłaganie i ciągle jest coś do zrobienia. Wszystko to przez, ilość obowiązków szkolnych, które są na mojej głowie. Na szczęście są tego rezultaty w postaci najwyższej średniej w szkole :) 5,16. Jako jedyny ze swojego liceum, zostałem nagrodzony Stypendium Prezesa Rady Ministrów. Było, to dla mnie trudne do osiągnięcia, ale ciężka praca w końcu przyniosła efekt!   Uroczystość wręczenia dyplomów odbyła się 20 listopada w  Wyższej Szkole Menadżerskiej w Warszawie. Byłem bardzo podekscytowany całym tym wydarzeniem, jednocześnie, mając wiele wcześniejszych doświadczeń, obawiałem się, że może to się odbyć w niedostosowanej dla mnie sali. Niestety moje obawy, potwierdziły się. Sala nie była przystosowana do tego bym mógł wjechać na wózku elektrycznym i  odebrać stypendium, tak jak każdy inny zdrowy uczeń. W końcu ustawiłem się na pierwszym poziomie sali, na który wjechałam windą, przede mną były sc...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej